สมาคมกรีฑาผู้สูงอายุไทย เดิมเป็นชมรมกรีฑาสูงอายุไทย ถือกำเนิดมาจากบุคคลกลุ่มหนึ่งที่มีใจรักทางด้านการกีฬา ซึ่งเดินทางเข้าร่วมการแข่งขันกรีฑาสูงอายุชิงแชมป์เอเชียที่ประเทศอินโดนีเซีย (ปี ค.ศ. 1994) และพบว่านักกีฬาสูงอายุในต่างประเทศมีการรวมตัวและจัดกิจกรรมกันได้อย่างกว้างขวาง บังเกิดประโยชน์ต่อการส่งเสริมให้ผู้สูงอายุได้ตระหนักในคุณภาพชีวิตและการดูแลตัวเองอย่างถูกต้องและมีการแบ่งกลุ่มอย่างเป็นระบบ ในบางประเทศภาครัฐได้มีนโยบายให้การสนับสนุนและเอาใจใส่กิจกรรมกีฬาในผู้สูงอายุอย่างเหมาะสม สำหรับในประเทศไทยแล้วการจัดกิจกรรมกีฬาในผู้สูงอายุยังขาดระบบ อาจจะเป็นเพราะไม่มีผู้ใดเข้ามาอาสาจัดการก็เป็นได้ ดังนั้น กลุ่มนักกีฬาที่เข้าร่วมการแข่งขันดังกล่าว ซึ่งมีจำนวนประมาณ 17 คน มีความเห็นตรงกันในการมุ่งมั่นเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ จึงได้รวมตัวกันจัดตั้งชมรมกรีฑาสูงอายุไทยขึ้น ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538 โดยมีนายวิวัฒน์ วิกรานตโนรส รองผู้ว่าการการกีฬาแห่งประเทศไทยในขณะนั้น เป็นประธานชมรม

การจัดตั้งองค์กรกรีฑาผู้สูงอายุได้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อเป็นองค์กรกลางในการดำเนินกิจกรรมกีฬาและกิจกรรมนันทนาการของผู้สูงอายุ โดยมุ่งเน้นกิจกรรมด้านกรีฑาเป็นกิจกรรมหลัก ทั้งนี้เพื่อส่งเสริมให้มีการเล่นและออกกำลังกายเพื่อสุขภาพอย่างกว้างขวางส่งเสริมสัมพันธภาพอันดีในหมู่นักกีฬากรีฑาสูงอายุทั้งในและต่างประเทศ พัฒนาศักยภาพและมาตรฐานการเล่นกีฬาของนักกีฬากรีฑาสูงอายุสนับสนุนกิจกรรมนันทนาการและการท่องเที่ยวในผู้สูงอายุใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์และลดละกิจกรรมหรือการบริโภคสารหรือสิ่งอื่นที่ทำลายสุขภาพ และส่งเสริมสนับสนุนกิจกรรมของสมาคมกรีฑาสมัครเล่นแห่งประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้มีวัตถุประสงค์สำคัญประการหนึ่งคือ รณรงค์และสนับสนุนให้มีการเล่นกีฬาหรือออกกำลังกายเพื่อสุขภาพที่แข็งแรง สร้างความเสมอภาคของผู้สูงอายุในสังคมให้มีความมั่นใจ ด้วยวัตถุประสงค์ดังกล่าวจะสามารถนำพากิจกรรมนี้ให้จรรโลงอยู่เพื่อผู้สูงวัยที่รักการกีฬาทั่วประเทศสามารถนำตนเองปฏิบัติเป็นกิจวัตรประจำต่อเนื่องตลอดจนบำเพ็ญคุณประโยชน์แก่วงการกีฬาของประเทศและเพื่อเป็นตัวอย่างอันดีแก่เยาวชนต่อไป