วันละกลอน...ออนไลน์...
>>>>>>>>>>>>>>+<<<<<<<<<<<<<

เก้าขวบปี ต้องมาตาย..เสียดายยิ่ง
สิบเก้าตาย สุดข่มนิ่ง........ที่สูญเสีย
ยี่สิบเก้า ถ้าต้องตาย......ก็ไม่เคลียร์
สามสิบเก้า ถ้าสูญเสีย.....ก็เสียดาย
สี่สิบเก้า สุดใจหาย.....ถ้าตายจาก
ห้าสิบเก้า แม้ไม่มาก..........ก็ใจหาย
หกสิบเก้า เฝ้าคอยนับ....กับวันตาย
เจ็ดสิบเก้า ก็เกินหมาย...ตายก็เชิญ
แปดสิบเก้า ดูร่ำไร..เพราะตายช้า
เก้าสิบเก้า ดูหมดท่า.......แม้เดินเหิน
ทุกชีวิต กรรมกำหนด......ใช่บังเอิญ
จะหนุ่ม-แก่ ก็จำเดิน....ตามกฏกรรม
ทุกระดับ อายุ................บรรลุผล
ตามลำดับ กรรมตน........ไม่พ้นข้าม
ถึงเวลา ที่ต้องตาย..........ไม่ต่อตาม
แต่ควรตาย ในชั่วยาม กรรมแห่งตน
จะอ่อน-แก่ จะต้องแล....เพื่อแก้ไข
สร้างความดี เป็นวินัย..........ใฝ่กุศล
การทำดี คือเกียรติศรี ความเป็นคน
จะร่ำรวย หรือยากจน....ไม่พ้นตาย
ทุกช่วงวัย ล้วนมีค่า..........น่าฉงน
ถ้ามองลึก ถึงตัวตน..ค้นความหมาย
ต่างคุณค่า ต่างเวลา........แต่ละราย
ถ้ารู้จัก ตายก่อนตาย......ให้ลองทำ

ครูเล็ก ลำปาง 4/10/63
>>>>>>>>>>>>>>+<<<<<<<<<<<<<<