วันละกลอน...ออนไลน์...
>>>>>>>>>>>>>>+<<><<<<<<<<<<<

วันที่ห้า พ้นปีใหม่............ใจเริ่มหวิว
ปีนี้เงียบ ใบไม้ปลิว..........ตามกระแส
เหมือนหกสี่ ดูๆไป.............ไม่ใหม่แท้
มันก็แค่ เปลี่ยนตัวเลข..........พ.ศ. ไป
ิ ไม่ตื่นตา ตื่นใจ.............หรือตื่นเต้น
เหมือนแค่อยู่ แค่เป็น......ตามเงื่อนไข
ทุกปีใหม่ สมัยก่อน............ร่อนชะไร
ขึ้นปีใหม่ แสนสนุก...............สุขรับปี
แต่ปีนี้ ดูเหงาเงียบ เปรียบเมืองร้าง
ทุกๆสิ่ง ดูจืดจาง....................ห่างวิถี
เศรษฐกิจ ความปลอดภัย......ในวันนี้
ถูกโควิด เข้าย่ำยี...........อย่างเมามัน
ทุกข์ประชา คือเวลา....ที่ศูนย์เปล่า
ไหนจะน้ำ ไหนจะข้าว......เอาไหนนั่น
คงต้องรอ คอยน้ำใจ...........มาให้ปัน
คอยเพื่อนไทย มาแบ่งสรร ในวันคอย
ทุกๆอย่าง ที่คาดหวัง........พังสลาย
ทั้งผู้ซื้อ ผู้ขาย...............ก็เหงาหงอย
ภัยโควิด ความยากจน เป็นผลพลอย
ปัญหาโถม ก็โทรมกร่อย ต้องปล่อยไป
การเริ่มต้น ที่พบเห็น........เป็นสักขี
ตลอดปี จะเงียบเหงา....สักเพียงไหน
แล้วบ้านเมือง จะเป็นอยู่...กันอย่างไร
อะไรเกิด ก็เกิดไป.........ให้ปล่อยวาง

ครูเล็ก ลำปาง 5/1/64
>>>>>>>>>>>>>>+<<<<<<<<<<<<<<